Yaşamın ne denli yük olduğunu biliyorsun; bileceksin
— bu yükü omuzlarından atmadığına, atamadığına,
ya da atmak istemediğine, isteyemediğine göre de,
onu taşımalısın, taşımak zorundasın, taşıyacaksın —
ki, zaten, işte, taşıyorsun…

Oruç Aruoba – “de ki işte”

Terapi sürecini tanımlarken Oruç Aruoba’nın bu şiiriyle başlamak istedim. İnsanlığın üzerinden atamadığı bazı yükler hep olacak. Çünkü insan olmak tam da böyle bir şey. Nefes aldığımız sürece edindiğimiz deneyimlerle gelen güzel anılar gibi birçok zorlukla da karşılaşır ve bazen o sorunlarda takılı kalırız. Tıkandığımız durumlarda kendimize yetemediğimizi hissettiğimizde çözüm arayışına gideriz. Bu arayışta bir psikoterapistten yardım almak, taşımakta zorlandığımız yüklere daha yakından bakarak bizdeki yerlerini incelememize fırsat tanır. Böylece kendimizi keşfetme sürecimiz başlar.

Psikoterapi ortamı size gündelik hayatta çatıştığınız sorunların güvenli bir ortamda incelenmesine fırsat tanır. Terapi süreci genelde sizlerin seanslara getirdiği sorunlara çözüm bulma arayışıyla başlar. Devam ettikçe bazı sorunlar çözülür, bazılarına farklı yorumlar getirilir. Bu sorunlar kimi zaman geçmişten günümüze aktardığımız çözülmemiş çatışmalar, kimi zaman fark etmeden kendimizi içinde bulduğumuz döngüler ve kimi zaman da hissetmeyi hiç sevmediğimiz yoğun duygularımız olur. Bazen sorunlarla başa çıkmak için bazı stratejiler geliştiririz. Bu stratejiler ise bizi fark etmeden olmak istediğimiz insandan uzaklaştırabilir. Psikoterapi sürecinde sorunlarla nasıl başa çıkabileceğimize ve sorun olarak nitelendirdiğimiz durumların bizdeki anlamlarına odaklanırız. Danışanın işaret ettiği sorunun arkasındaki etkenleri inceleriz. Farkında olmayarak yaptığımız davranışlarımızı keşfeder ve bizzat kendi isteğimizle neleri seçebileceğimize değiniriz. Böylece terapi süreci sizlerin getirdiği konularla yola çıkıp kendi hayatınıza yönelik yoğun bir keşifle devam eder.